Δικηγορία... και πελάτες!

Πριν από καιρό έπεσε στα χέρια μου μία επαγγελματική κάρτα Δικηγόρου, που μόλις και μετά βίας κατάφερα να διακρίνω τα στοιχεία επικοινωνίας. Η κάρτα ήταν ένα βιογραφικό της κυρίας, μαγικά συρρικνωμένο από τον Sport Billy!!! Όπως έπεσε στα χέρια μου, έπεσε και από τα χέρια μου... οι εντυπώσεις που μου έμειναν ήταν αρνητικές ως αντιλαμβάνεστε, παρότι δεν είχα την τύχη να την γνωρίσω ποτέ.

Αλήθεια όμως, τί σκέφτεται ένας πελάτης για το επάγγελμα του δικηγόρου; Τί εικόνα σχηματίζει κάθε φορά, που τυγχάνει να επισκέπτεται έναν δικηγόρο στο γραφείο του;

Συνήθως πάει παρά την θέληση του, για ένα πρόβλημα που ανέκυψε στην πορεία της ζωής του και είναι απαραίτητη η συνδρομή ενός νομικού για να λυθεί. Αυτό προδιαθέτει τον πελάτη αρνητικά, επειδή θεωρεί αναγκαίο "κακό" την παρουσία του δικηγόρου. Φανταστείτε έναν ασθενή που κατ' ανάγκη επισκέπτεται ένα ιατρό. Ανήκει λοιπόν το επάγγελμα στις κατ' ανάγκη παροχές υπηρεσιών... ο πελάτης αισθάνεται πως για αυτά που δίνει δεν αγοράζει κάτι, όπως θα έκανε στο supermarket, στα ήδη ένδυσης, στα ηλεκτρονικά καταστήματα κοκ. Δεν πάει με την επιθυμία να καταναλώσει, οπότε δεν είναι σε καμία των περιπτώσεων ευδιάθετος.
Η ήδη αρνητική προδιάθεση επιφορτίζεται από πολλούς παράγοντες και το μείγμα πολλές φορές είναι εκρηκτικό. Οι κύριοι παράγοντες που επιφορτίζουν την σχέση είναι:

• η φύση του προβλήματος του πελάτη (όσο πιο πολύπλοκη - ιδιάζουσα τόσο μεγαλύτερη η θλίψη, ο θυμός, ο φόβος, η τροπή και η αποστροφή που πρέπει να διαχειριστούν και οι δύο πλευρές)
• η στάση - οι πράξεις - η συμπεριφορά διαφόρων δικηγόρων που στιγμάτισαν τον κλάδο, διασπείροντας στο κοινωνικό σύνολο, πολλές φορές όχι άδικα, φήμες ανεντιμότητας
• οι πολιτικές και κοινωνικές καταβολές τόσο του δικηγόρου όσο και του πελάτη
• οι συστάσεις που καλλιεργούν πολλές φορές υπέρμετρες προσδοκίες
• το κόστος που θα κληθεί να καλύψει ο πελάτης για τις υπηρεσίες του δικηγόρου
• το ρίσκο που αναλαμβάνει, συνήθως αν όχι πάντα, κατ' αποκλειστικότητα ο πελάτης ακόμα και αν χάσει από λάθος του δικηγόρου του
• η άγνοια του πελάτη επί των νομικών θεμάτων που του δημιουργεί ανασφάλεια, έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του δικηγόρου και πολλές φορές παράλογες απαιτήσεις από μέρους του πελάτη
• η παραφιλολογία από συζητήσεις, με φίλους-γνωστούς, άλλων δικηγορικών υποθέσεων που δεν είναι συγκρίσιμες με την υπόθεση του πελάτη, αλλά ο πελάτης πιστεύει λανθασμένα ότι έχουν σχέση με την δική του, με αποτέλεσμα να σχηματίζει στραβή εικόνα εξ αρχής και να καλλιεργεί ανούσιες προσδοκίες.
• η δυσνόητη εκφορά λόγου του δικηγόρου προς τον μέσο Έλληνα, που σημαίνει ότι ενέχει τον κίνδυνο της παρερμήνευσης όσων θα ειπωθούν στο μεταξύ τους διάλογο
• οι δικαστικές αποφάσεις και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς το "πρόσωπό" της δικαιοσύνης
• η γραφειοκρατία και η αργοπορία της δικαστικής απόφασης
• το δαιδαλώδες νομοθετικό πλαίσιο και οι τυχόν παγίδες που κρύβονται από την παρερμηνεία δικαστικών αποφάσεων
• η έλλειψη χρόνου που αναγκάζει και τις δύο πλευρές να πάρουν αποφάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα
• οι εκάστοτε συναισθηματικές συγκυρίες και των δύο πλευρών

Για να αποφευχθεί λοιπόν η πιθανή παρεξήγηση ανάμεσα στις συνεργαζόμενες πλευρές πρέπει να υπάρξουν δύο βασικοί κανόνες.
Πρώτος κανόνας: ο πελάτης οφείλει να αναζητήσει τον δικηγόρο, που είναι εξειδικευμένος στη λύση του προβλήματος που έχει, και όχι απλά φήμη.
Δεύτερος κανόνας: ο δικηγόρος οφείλει να εξηγήσει, αναλυτικά και γραπτώς, όλες τις πιθανές εκδοχές λύσης του προβλήματος, με προσδιορισμό του τελικού κόστους που θα κληθεί να καταβάλλει ο πελάτης.

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις μια συνεργασία πελάτη-δικηγόρου θα έχει υψηλά ποσοστά επιθυμητού αποτελέσματος.


Γράφει ο Κάντζος Αριστείδης

Υστερόγραφο 1: ελπίζω να έχει αλλάξει κάρτα η εν λόγω δικηγόρος... είμαι σίγουρος ότι θα έπειθε περισσότερους πελάτες με πιο λιτή επαγγελματική κάρτα.

Κάθε νέα ανάρτηση στο email σας