Η Κατάργηση των Δωρεάν Πανεπιστημιακών Συγγραμμάτων & η Απόπειρα Δολοφονίας της Ετοιμοθάνατης Εκπαίδευσης

Το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας υπήρξε ανέκαθεν προβληματικό. Ως ένα σύστημα μαζικό και ως εκ τούτου με δυσθεώρητες και διαρκείς ανάγκες σε υλικοτεχνικές υποδομές και καταρτισμένο προσωπικό, παρουσίαζε πάντοτε προβλήματα και δυσλειτουργίες, οι οποίες δεν σχετίζονταν μόνο με την ελλιπή χρηματοδότησή του αλλά κυρίως με τις εγγενείς αδυναμίες της ελληνικής πολιτείας.

Έτσι τα φαινόμενα της αναξιοκρατίας, του νεποτισμού, του κομματικού κράτους και του πολίτη με την κομματική ταυτότητα διέλαβαν και στον τομέα της παιδείας τις μεγαλειώδεις διαστάσεις που τους «άρμοζαν»: οι φοιτητές των πολιτικών παρατάξεων περνούσαν τα μαθήματα με μέσο, οι καθηγητές στα πανεπιστήμια διορίζονταν με μέσο (ή το τρίπτυχο «φάρα-φούστα-λεφτά» όπως κυνικά μας έλεγε κωδικοποιημένα στη νομική σχολή ο Τσούρκας) και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα (κάποια εξαιρετικά, κάποια αμφίβολης ποιότητας και κάποια για τα σκουπίδια) μοιράζονταν για πολλά χρόνια στους φοιτητές λίγο ως πολύ υπερκοστολογημένα, με τους πανεπιστημιακούς δασκάλους να κερδίζουν  ένα δεύτερο εισόδημα από το μονοπώλιο της γνώσης και τον μονόδρομο του ενός συγγράμματος και τους εκδοτικούς οίκους να τρίβουν τα χέρια τους.

Έχουμε δικαιολογίες για τον Ρατσισμό;

Πριν από λίγο καιρό είχαμε ακόμα ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ. Ξέρετε, από αυτά που κάνει η γενιά που έπεται αυτής των 700€... Η δική μας γενιά.... Από τα πάρτυ που κάνει κάποιος όταν φεύγει από την Ψαροκώσταινα. Επρόκειτο για την τελευταία στενή φίλη που έφευγε από την Ελλάδα... Πλέον το πρόγραμμα στο σταθερό θα πρέπει να περιλαμβάνει απαραιτήτως και κλήσεις εξωτερικού.