Δάνεια σε Ελβετικό φράγκο: Πρώτη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων (δίκη Millenioum)

Τα κύρια ζητήματα που τεθήκαν στην κρίση του δικαστηρίου ήταν τα εξής:

α) αν αποδεικνύεται από δημοσιευμένα στοιχεία στις Ετήσιες Οικονομικές  Καταστάσεις της τράπεζας ότι η αντίδικος έχει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ αντισταθμίσει το συναλλαγματικό κίνδυνο από τη διακύμανση της ισοτιμίας EURO/CHF στον οποίο έχει εκτεθεί,

β) αν οι δανειολήπτες ενημερώθηκαν όπως ο νόμος ορίζει για την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου στον οποίο εκτέθηκαν,

γ) αν οι δανειολήπτες διέθεταν τις ειδικές γνώσεις που θα τους επέτρεπαν να αντισταθμίσουν αποτελεσματικά το συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο εκτέθηκαν, ή αν για το σκοπό αυτό, η τράπεζα όφειλε να διαθέτει πιστοποιημένο από την ΤτΕ υπάλληλο με πιστοποιητικό Β1,  

δ) αν με συμβατικό όρο ορισμένες τράπεζες όπως η ΕΘΝΙΚΗ και η Millenioum ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ σκανδαλωδώς στους δανειολήπτες την πληρωμή της δόσης σε CHF (δηλ στο νόμισμα του δανείου!!!),

ε) αν οι τράπεζες καρπώνονται σήμερα  τη διαφορά της ισοτιμίας μεταξύ της ισοτιμίας που «κλείδωσαν» με χρηματοπιστωτικά παράγωγα (1,60 περίπου) και της ισοτιμίας που σήμερα οι δανειολήπτες υποχρεώνονται να αποπληρώνουν τα δάνειά τους (1,20 περίπου) και

στ) αν  ήδη από το καλοκαίρι του 2007, υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για τη στροφή των επενδυτών προς τα ασφαλή λιμάνια του χρυσού και του Ελβετικού φράγκου (άρα και την υποτίμηση του Ευρώ σε σχέση με το Ελβετικό φράγκο), ενδείξεις οι οποίες ήταν αποδεδειγμένα σε γνώση των τραπεζών.

Η απόφαση πιθανολόγησε την μη ευδοκίμηση των υπό στοιχείων β’ και γ’ αποδεικνυόμενων ισχυρισμών, ενώ για τους υπόλοιπους (α,δ,ε,στ) δεν διατύπωσε καμία κρίση.

Ως προς το β ισχυρισμό η απόφαση είπε ότι «…δεν πιθανολογείται ότι οι αιτούντες παρασύρθηκαν με απάτη στην υπογραφή των συμβάσεων εκ μέρους των υπαλλήλων της τράπεζας που τους παρουσίασαν το δάνειο, ού­τε ότι αυτοί με δόλο απέφυγαν να τους ενημερώσουν σωστά. Οι υπάλλη­λοι της τράπεζας τους χορήγησαν τα τρία τυποποιημένα ευρωπαϊκά δελ­τία πληροφοριών με ημερομηνία 7.5.2007, στα οποία υπήρχε παράδειγμα στο οποίο για τον υπολογισμό της δόσης αποπληρωμής του δανείου είχε ληφθεί η μέγιστη τιμή αρνητικής διακύμανσης κατά την τελευταία τριε­τία μεταξύ ευρώ και ελβετικού φράγκου, ενώ ΔΕΝ  πιθανολογείται υπο­χρέωση της καθ' ης να ενημερώσει τους αιτούντες για δυνατότητα αντι­στάθμισης του κινδύνου με συμμετοχή σε ασφαλιστικά προγράμματα και παράγωγα προϊόντα...».

Η απόφαση δεν κάνει καμία αναφορά στον ισχυρισμό των δανειοληπτών από την παρ. 2 περιπτώσεις x και xi της υπ’ αριθ. 2501/31.10.2002 Πράξης Διοικητή Τραπέζης της Ελλάδος, για την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ενημέρωσης από την τράπεζα σχετικά με τον κίνδυνο από ενδεχόμενη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας στην περίπτωση δανείων σε συνάλλαγμα ή με ρήτρα συναλλάγματος και τη δυνατότητα και το κόστος χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης του κινδύνου από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας.

Ως προς τον γ’ ισχυρισμό, αν δηλαδή μια ταπεινή λογίστρια και ένας πωλητής παιδικών παιχνιδιών playmobil διέθεταν τις ειδικές γνώσεις ώστε να αντισταθμίσουν το συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο εκτέθηκαν, με χρήση χρηματοπιστωτικών παραγώγων όπως ενδεικτικά cross - currency swaps, δικαιώματα σε συνάλλαγμα fx calls, puts, currency collars, προθεσμιακά συμβόλαια forwards και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα (inter racte swap, futures, dual currency κλπ), η απόφαση είπε «…ότι ο πρώτος αιτών ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος και η δεύτερη αιτούσα λογίστρια, δηλαδή οικονομολόγος, ήταν άνθρωποι δηλαδή μορφωμένοι και με γνώση της αγοράς, αναμένει ως εκ τούτου κανείς από μόνοι τους να είναι σε θέση να αντιληφθούν, (παρά το σχετικό παράπονο τους ότι δεν ενημερώθηκαν) ότι «αν η ισοτιμία ευρώ -ελβετικού φράγκου υποχωρήσει πάνω από 18% (για ένα δάνειο περίπου 30 χρόνια διάρκειας) σε σχέση με την τιμή που είχε το συνάλλαγμα κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου, το δάνειο σε συνάλλαγμα θα αποδειχθεί πιθανόν ασύμφορο, ακόμη και αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί με τα επιτόκια».

Διατυπώθηκε τέλος η κρίση ότι «σε κάθε περίπτωση, το δικαίωμα τους για ακύρωση των συμβάσεων, έχει αποσβεστεί κατ' άρθρο 157 ΑΚ, γενομένου δεκτού του σχετικού ισχυρισμού της καθ' ης η αίτηση, δεδομένου ότι από την κα­τάρτιση των συμβάσεων μέχρι την άσκηση της αγωγής, το Φεβρουάριο του έτους 2012, παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 ετών, ο­πωσδήποτε δε το Φεβρουάριο του έτους 2010, πριν την άσκηση της αγω­γής, η ισοτιμία ήταν ήδη επιβαρυντική για τους αιτούντες, στο 1,44980».

Η παραπάνω ατυχής κρίση διατυπώθηκε παρά τα όσα αντίθετα κατέθεσε η μάρτυρας  των δανειοληπτών, η οποία επιβεβαίωσε πλήρως τον πραγματικό - καταλυτικό της σχετικής ένστασης της τράπεζας ισχυρισμό, τον οποίο κατ αντιγραφή από την αγωγή παραθέτω εδώ.  

Ενόψει των ανωτέρω, με το ως άνω σκεπτικό  η αίτηση απορρίφθηκε  ως ουσία α­βάσιμη.  

Η ακροαματική διαδικασία δημοσιεύεται εδώ. Ολόκληρη η απόφαση, που είναι η πρώτη για τα δάνεια σε CHF δημοσιεύεται εδώ κ εδώ.

Να ενημερώσω επίσης, ότι οπού να ναι βγαίνει και η απόφαση στα πλαίσια της δεύτερης δίκης (με τη Eurobank), η οποία αναμένω να είναι για τον πελάτη μου θετική, δεδομένου ότι ο δανειολήπτης στη δίκη αυτή έχει την μεγάλη τύχη να μην είναι ούτε λογιστής δηλαδή οικονομολόγος, ούτε πωλητής παιχνιδιών playmobil, άνθρωπος δηλαδή μορφωμένος και με γνώση της αγοράς, ώστε να αναμένει κανείς ότι από μόνος του, να είναι σε θέση να αντιληφθεί τις μεθόδους αντιστάθμισης του συναλλαγματικού κινδύνου, με χρήση χρηματοπιστωτικών παραγώγων όπως ενδεικτικά cross - currency swaps, δικαιώματα σε συνάλλαγμα fx calls, puts, currency collars, προθεσμιακά συμβόλαια forwards και άλ­λα χρηματοοικονομικά προϊόντα (inter racte swap, futures, dual currency κλπ).

Να σημειωθεί τέλος, ότι η δίκη αυτή με την Eurobank αποτέλεσε για εμένα μια ακόμη –μετά τη δίκη με τη Millenium- ευχάριστη έκπληξη, υπό την έννοια της πλήρους επιβεβαίωσης, ότι οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να αντικρούσουν πειστικά τους ισχυρισμούς που προβάλλονται με την αγωγή, επιβεβαιώνοντας την αίσθηση που έχω, ότι ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΑΥΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΙΣΩΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ.

Να πω κλείνοντας, ότι από τις δίκες που έκανα, τα δάνεια σε CHF μου θυμίζουν το θρύλο του ήρωα των Ισπανών El Cid…

που σαν στη μάχη πέθανε

τον έδεσαν νεκρό πάνω στ άλογό του

για να δείχνει ζωντανός

κι άφησαν το άλογο να καλπάσει εναντίον των εχθρών

που διασκορπίστηκαν τρομαγμένοι

νομίζοντας πως ήταν ζωντανός

Γράφει ο Θανάσης Αλαμπάσης

Κάθε νέα ανάρτηση στο email σας