Ο Ποινικός Κώδικας και η κατανόηση αυτού έχει να κάνει με την Λογική, και με αφηρημένες έννοιες που μπορώ να πω ότι είναι φιλοσοφικού περιεχομένου, η κατανόηση των οποίων απαιτεί πολύ χρόνο, ψυχική αντοχή και κόπο.
Ιδιαίτερα στο Γενικό Μέρος θα παρατηρήσουμε διατάξεις που πρόκειται για καθαρά λογικών εννοιών, που προϋποθέτει άριστη γνώση ορισμένων ερμηνευτικών διατάξεων, π.χ. συσταλτική και διασταλτική ερμηνεία διατάξεων, όταν αναφέρει ότι εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου τάδε, το εξ αντιδιαστολής επιχείρημα (Argumentum a Contrario), το επιχείρημα εκ του μείζονος προς το έλασσον , το έλασσον προς το μείζον κλπ
Το Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο
Ο Προορισμός του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου είναι για να προστατεύσει σημαντικά αδιαπραγμάτευτα αγαθά του Ατόμου και της Πολιτείας, είναι Ιδιαίτερα αυστηρό και οι Αρχές του Διακρίνονται από Συντηρητικότητα.
Η συντηρητικότητα του πηγάζει από το γεγονός ότι από την φύση του δεν μπορεί να μεταβάλλεται με ταχύτητα, διότι πρέπει να προστατεύει με τις διατάξεις του έννομα αγαθά, τα οποία έχουν στατική αξία με ιδιαίτερη Χρησιμότητα για την Πολιτεία και τον άνθρωπο.
Η Αυστηρότητά του πηγάζει από το Jus Cogens, Αυστηρό Δίκαιο, διότι οι κανόνες Δικαίου που περιέχει είναι Αναγκαστικής φύσης, εφαρμόζονται υποχρεωτικά για όλους, έχουν σκοπό και πρόθεση το συμφέρον εξασφάλιση της Δημοσίας τάξεως και το Συμφέρον αυτής, αποβλέπει στην ασφάλεια των ατόμων της κοινωνίας όπως επίσης και την διασφάλιση της Πολιτείας.
Δεν έχει ομοιότητες με το Jus Dispositivum, Ενδοτικό Δίκαιο, διότι οι κανόνες δικαίου του τελευταίου εξαρτώνται από την ελεύθερη βούληση και συμφωνία των συναλλασσόμενων μερών.
Είναι Δημόσιο Δίκαιο, διότι ρυθμίζει τις σχέσεις των Πολιτών με το Κράτος, οι σχέσεις αυτές είναι με υπεροχή του κράτους έναντι των Πολιτών, το λεγόμενο δικαίωμα του επιτάσσειν, οι πολίτες οφείλουν να συμμορφώνονται προς τις επιταγές αυτές.
Δηλαδή το Κράτος όταν τελεσθεί ένα έγκλημα επιτάσσεται να επιβάλλει την προβλεπόμενη ποινή στον δράστη και αυτός είναι υποχρεωμένος να την υποστεί.
Είναι ουσιαστικό δίκαιο διότι, εκ της φύσεως του αποβλέπει στην προστασία συγκεκριμένων εννόμων αγαθών, τα οποία και είναι χρήσιμα για να συντηρηθεί και να προοδεύει η ανθρώπινη κοινωνία, ενώ εν αντιθέσει η Ποινική Δικονομία είναι τυπικό δίκαιο που καθορίζει τα αρμόδια όργανα καθώς και την διαδικασία που πρέπει αυτά να τηρήσουν όπως εφαρμοσθεί το ουσιαστικό δίκαιο.
Επίσης πρέπει να παρατηρήσω εδώ ότι είναι και δογματικό δίκαιο, αφού χρησιμοποιεί λογικές και αφηρημένες έννοιες, δίδω παράδειγμα: η νομική και πραγματική πλάνη, ο δόλος της αμέλειας, πρόσφορη και απρόσφορη απόπειρα κλπ
Η Ποινική Δικονομία
Μέσω της Ποινικής Δικονομία ζωντανεύει ο Ποινικός Κώδικας και πραγματώνεται η Ποινική Αξίωση της Πολιτείας δηλαδή γεννιέται άμεσα και με ευθύτητα όταν διαταραχθούν οι όροι της αρμονικής συμβίωση στην κοινωνία μέσω της διάπραξης ενός εγκλήματος.
Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στην Ηθική και το Ποινικό Δίκαιο, διαφορές και ομοιότητες μεταξύ τους.
Η Ηθική πολλές φορές αναζητάτε στις ποινικές δίκες, γίνονται συχνά πολλές αναφορές περί Ηθική του Δικαίου και πολλοί τείνουν να ταυτίζουν το Ποινικό Δίκαιο με την Ηθική.
Εγώ για Αρχή έχω ότι η Ηθική και Το Δίκαιο εν γένει δεν ταυτίζονται, οι Αφετηρίες τους είναι διαφορετικές, σε κάποιο σημείο «Τέμνονται» και μετά ακολουθούν διαφορετικό δρόμο.
Όσον αφορά τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα είναι γεγονός ότι αποβλέπουν σε συγκεκριμένες προσταγές τη Ηθικής, αποβλέπει στην ρύθμιση της συμπεριφοράς των ατόμων στην Κοινωνία, όπως αυτή εκδηλώνεται με εξωτερίκευση και με πράξεις.
Αυτό είναι και το σημείο που τέμνονται, δίδοντας όμως ένα παράδειγμα θα γίνει κατανοητό η διαφορά τους: π.χ. Παραγραφή εγκλημάτων, εξάλειψη αυτών, ουδείς μπορεί να θεωρήσει Ηθικό να παραγράφεται π.χ. μία εγκληματική πράξη σε μια 5ετία… αυτό είναι Δίκαιο αλλά δεν είναι και Ηθικό.
Εξάλλου πρέπει να κάνουμε και την επισήμανση ότι Δίκιο = Ηθική, Δίκαιο είναι αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω.
Θεωρώ δε, ότι η Ηθική της Κοινωνίας ,ήτοι τι θεωρεί η / ο Πολίτης ως το «Δίκιο» του, τρέχει πολύ πιο γρήγορα από τους Κανόνες Δικαίου και αυτό είναι λόγω της επιφυλακτικότητας και Συντηρητικότητας που διέπει το Αναγκαστικό-Δημόσιο Δίκαιο, στο Ενδοτικό Δίκαιο υπάρχουν παρεμβάσεις και Νομοθετήματα, άλλως Διατάξεις που ρυθμίζουν τις σχέσεις στην κοινωνία πιο γρήγορα, αλλά συγκεκριμένα στο Ποινικό αυτό δεν μπορεί να γίνει και δεν είναι σώφρον να γίνετε συχνά – πυκνά.
Η Τάση τα τελευταία χρόνια είναι η Ηθικοποίηση του Δικαίου, με γνώμονα όμως ότι η Ηθική στο δίκαιο διαφέρει ως προς την ευρύτερη Ηθική του ατόμου, διότι η οι κανόνες της Ηθικής πρωτίστως αφορούν την εσωτερική προδιάθεση και κόσμο του ατόμου, και μέσω αυτής ρυθμίζεται η εξωτερική του συμπεριφορά.
Το Δίκαιο όμως δεν ενδιαφέρεται για την εσωτερικότητα του ατόμου, τις σκέψεις και τις επιθυμίες του όταν αυτές δεν εξωτερικεύονται δημόσια και ισχύει ο Κανόνας Congitationis Poenam Nemo Partitur, σε κανέναν δεν επιβάλλεται ποινή για τις σκέψεις του.
Το Ποινικό Δίκαιο είναι το τμήμα του Δημοσίου Δικαίου το οποίο, δέον όπως διακριθεί εις Ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο ή Ποινικός Κώδικας και το Τυπικό Δικονομικό Δίκαιο ή Ποινική Δικονομία.
Με δεδομένη την ως άνω διάκριση δίδουμε την εξής ερμηνεία ότι Ο ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ είναι σύνολο υποχρεωτικών κανόνων δικαίου οι οποίοι καθορίζουν από την μία τις ποινικές κολάσιμης πράξεις και από την άλλη το μέγεθος και το είδος των ποινών που επιβάλλονται.
Οι Κανόνες Δικαίου του ποινικού Κώδικα έχουν την εξής διάκριση, Βασικούς και Κυρωτικούς. Οι μεν Βασικοί είναι οι απαγορευτικοί άλλως επιτακτικοί, οι δε κυρωτικοί καθορίζουν το μέγεθος και το είδος της ποινής.
Ελπίζω στην σύντομη αυτή ανάλυση να έδωσα σε όσους το διαβάσουν, μία πρώτη γεύση για το Ποινικό Δίκαιο, ούτως ώστε να γίνει ευρύτερα αντιληπτό πώς λειτουργεί στο Κράτος μας. Με την υποσημείωση ότι τον τελευταίο Μνημονιακό καιρό, γινόμαστε δέκτες αλλαγών σε όλο το φάσμα του Δικαίου, μέσω υπαγόρευσης Νομοθετημάτων που επιβάλλονται χωρίς να έχουν ή να μπορούν να εφαρμοσθούν στην Ελληνική Κοινωνία. Θεωρώ ότι έγινε προσπάθεια να γίνουν αλλαγές και στο Ποινικό Δίκαιο άλλως Ελληνικό Ποινικό Κώδικα, που θα έπρεπε να μην εμπεριέχονται σε Πονήματα τύπου Δίκαια Δίκη κλπ. Είναι κατ’ελάχιστον επικίνδυνο να εμπεριέχονται άρθρα του Ποινικού Κώδικα, με ονομασίες όπως αυτές, διότι δίνεις την εντύπωση στους Πολίτες σου ότι πριν οι Δίκες Ήσαν άδικες, δημιουργώντας την εύλογη απορία και τώρα τι κάνουμε; Πρέπει να αναζητήσουμε ευθύνες για τις Άδικες Δίκες; Οι δε Νομικοί που συμμετείχαν είναι γεγονός ότι νιώθουν προσβεβλημένοι διότι, αμφισβητείται η προσπάθεια και ο κόπος τους.
Το Δίκαιο είναι Θεσμός, οι Θεσμοί εμπεριέχονται και περιγράφονται στο Σύνταγμα και δεν αποκαθηλώνονται κατά το Δοκούν.
Το Δημόσιο Συμφέρον είναι επιβεβλημένο αλλά όχι υπαγορευόμενο.
Νοέμβριος του Μνημονιακού έτους 2012
Γράφει ο Ντερέκης Πέτρος του Στέργιου, Δικηγόρος Πατρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πολιτική Σχολίων
Το «Νομικά Ανάλατα» δεν έχει προς το παρόν ενεργοποιήσει καμία υπηρεσία έγκρισης ή μετριασμού σχολίων. Επίσης, έχει επιτρέψει τα ανώνυμα σχόλια. Οι επιλογές αυτές οφείλονται στην επιθυμία μας να δημιουργηθεί μία κοινότητα γύρω από το ιστολόγιο, η οποία να συζητά και να έχει παλμό.
Όμως, πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
- Κάθε σχόλιο αντιπροσωπεύει τον σχολιαστή του και μόνο, και δεν απηχεί κατ’ ανάγκην τις αντιλήψεις του «Νομικά Ανάλατα»
- Υβριστικά, δυσφημιστικά ή άλλα παράνομα σχόλια δε θα γίνονται σε καμία περίπτωση ανεκτά.
- Σε καμία απολύτως περίπτωση δε θα γίνονται ανεκτά υβριστικά σχόλια που απευθύνονται στους υπόλοιπους σχολιαστές του Ιστολογίου.
- Πέρα από τα παράνομα σχόλια, απαγορεύονται τα σχόλια που είναι σκοπίμως εκτός θέματος, άσχετα, προκλητικά και έχουν σκοπό να προκαλέσουν εκρηκτικές αντιδράσεις (Τρολ, Troll).
Το «Νομικά Ανάλατα» διατηρεί το δικαίωμα της απροειδοποίητης και αναιτιολόγητης φραγής (block) χρηστών που έχουν παραβιάσει τους όρους χρήσης.
(από τους Όρους Χρήσης)