Ανθρώπινα Δικαιώματα Ελλάδα 2012

H εικόνα από εδώ.
To πρωτότυπο σχέδιο είναι από το artwork του άλπουμ "...And Justice For All" των Metallica

Τα Χριστούγεννα πέρασαν στο παρελθόν, ενώ η Νέα Χρονιά πλησιάζει.

Την εποχή αυτή υπάρχει μία διάχυτη, αλλά ακαθόριστη μελαγχολία, μία -μέχρι πέρυσι τουλάχιστον- άσβεστη καταναλωτική δίψα, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα αξιόλογο να κάνεις (που δεν μπορείς να το κάνεις τις άλλες εποχές/γιορτές του χρόνου), ενώ ο περισσότερος κόσμος είναι για κάποιο λόγο διατεθειμένος να κάνει ευχές και φιλανθρωπίες, αφού "Χριστούγεννα είναι, καιρός να σκεφτούμε και τους άλλους". 

Έτσι λοιπόν, δε θα ζητήσω συγγνώμη που πρόκειται να σας χαλάσω το κλίμα. Φέτος, έχουμε όλοι μας λιγότερες δικαιολογίες για να μη σκεφτόμαστε το διπλανό μας. 

Και ποιο άλλο πεδίο της νομικής επιστήμης και πράξης προσφέρεται περισσότερο για ενδεικτικές μετρήσεις αγάπης του πλησίον από τα ανθρώπινα δικαιώματα; Κανένα φυσικά.

Αυτές οι γιορτές προσφέρονται για ανασκόπηση και απολογισμούς, λοιπόν.  

Και αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω: έναν απολογισμό για την διαφύλαξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην Ελλάδα του 2012, όπως αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας μέσα από τον φακό των ΜΜΕ και από εκθέσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων. 

·   Η χρονιά αρχίζει με την αναγνώριση αναπηρικών επιδομάτων στους παιδόφιλους, την ίδια στιγμή που παρατηρείται υπέρμετρη υπερχρέωση των φαρμακοποιών, μειώνονται τα ποσοστά αναπηρίας που αναγνωρίζονται σε νεφροπαθείς, ενώ υπάρχει παντελής έλλειψη φαρμάκων για τους καρκινοπαθείς που βγαίνουν πλέον στους δρόμους (δες εδώ και απαράδεκτη δήλωση Σαλμά), φαρμάκων για το AIDS, πλήρης με λίγα λόγια κατάρρευση του συστήματος υγείας.

· Συνεχίζεται με περικοπές κοινωνικών παροχών σε ανάπηρους  (οι οποίοι ανήμερα της παγκόσμιας ημέρας Ατόμων με Αναπηρία – διατράνωναν τη διαμαρτυρία τους) τη χρονιά που η Ελλάδα κυρώνει τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία (ν. 4074/2012 ΦΕΚ 88 A'/11.04.2012).

·    Ενδεικτική του ρατσισμού που εδώ και καιρό είναι βαθιά ριζωμένος στα ανώτατα κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας απετέλεσε και η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών επί χρήμασι εκδιδόμενων γυναικών μέσω της δημοσίευσης πλήρους ονοματεπωνύμου καθώς και φωτογραφιών τους από την Ελληνική Αστυνομία μετά από σχετική εισαγγελική παραγγελία. Η κατακραυγή ήταν άμεση, ομόφωνη, ενώ πολύ γρήγορα ξεπέρασε και τα σύνορα (βλ. πχ. εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ). 
Αυτό δεν εμπόδισε όμως την εξόφθαλμη προεκλογική εκμετάλλευση αυτής της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης. Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις του κ.κ. Χρυσοχοΐδη ("Η δημοσίευση είναι νομιμότατη και ας κόπτονται οι Φαρισαίοι.") και του πάντα ΡΙΚΣΣΥκέλευθου κ.κ. Λοβέρδου ("Είναι σαν μία βόμβα, υγειονομική, που έχει εκραγεί"). Ευχάριστο είναι το γεγονός ότι στο θέμα έχει προστεθεί νέα  δικαστική διάσταση μετά την κατάθεση μήνυσης από μέρους τόσο των οροθετικών γυναικών, όσο και ορισμένων ΜΚΟ (πηγή).

·     Οι εκλογές επιβεβαιώνουν -δυστυχώς- ότι ο ρατσισμός έχει πλέον ρίζες και στην ελληνική κοινωνία, με την είσοδο -ενός ακόμα- ακροδεξιού κόμματος στη Βουλή. Τα πράγματα εκτραχύνονται και πλέον υπάρχει πρωτοφανής έξαρση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού (βλ. πχ εδώ κι εδώ) τη στιγμή που η Ευρώπη θεσπίζει για πρώτη φορά Ελάχιστα Πρότυπα για τα Δικαιώματα των Θυμάτων Εγκληματικών Πράξεων. Θετικό είναι το γεγονός της διαφαινόμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας, αλλά -όπως πολύ καλά γνωρίζουμε σ'αυτή τη χώρα- η νομοθεσία δε λύνει προβλήματα.

·     Στη χώρα που μέχρι πρότινος φεύγαμε μετανάστες (όπως κάθε φορά βέβαια, η μόδα επανέρχεται), στη χώρα που ο ναζισμός κατέστρεψε το 100% των υποδομών της, εξολόθρευσε το 1/7 του πληθυσμού της, και σχεδόν αφάνισε το υπόλοιπο από την πείνα και την εξαθλίωση, τώρα (παρά τις διαπιστωμένες στο παρελθόν άθλιες συνθήκες κράτησης, τις απεργίες πείνας, και το κλείσιμο του κέντρου στην Παγανή) φτιάχνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες (ν.4084/2012 ΦΕΚ 190 Α'/08.10.2012), που οδηγούν στις με μαθηματική ακρίβεια αναμενόμενες εξεγέρσεις, στους περαιτέρω προβληματισμούς και καταδίκες από ανθρωπιστικές οργανώσεις (για τις ελληνικές δες εδώ, εδώ κι εδώ, για τις διεθνείς δες εδώ κι εδώ), με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (η οποία επίσης καταδικάζεται για τις πρακτικές της μέσω της FRONTEX). 

·  Μιλώντας για την FRONTEX, μας δίνεται μία εξαίρετη ευκαιρία να σημειώσουμε ότι η Ευρώπη, καθόλου δεν διασώζεται από θεσμικούς εκτροχιασμούς. Το αντίθετο μάλιστα. Παραβλέποντας όλα τα σχετικά θέματα που θα μπορούσαν να έχουν ακόμα και απόμακρη σχέση με τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα, τα οποία θα μας καθιστούσαν ευεπίφορους σε συναισθηματισμούς και προκαταλήψεις, μπορούμε, θέλουμε και πρέπει να καταδικάσουμε τον υπέρμετρο στρουθοκαμηλισμό και την υποκριτικότατη στάση που κρατά η ΕΕ απέναντι στην Κίνα. Κάθε ενημερωμένος πολίτης γνωρίζει ότι στην Κίνα λαμβάνουν χώρα  μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων: αναγκαστικές εκτρώσεις, συνθήκες σκλαβιάς για τους εργαζόμενους σε κινεζικής διαχείρισης ορυχεία ανά τον κόσμο, ποινικοποίηση της αυτοπυρπόλησης Θιβετιανών Μοναχών που ζητούν την προσοχή του Πεκίνου στα αιτήματά τους, μολύνσεις στο περιβάλλον που σκοτώνουν ενήλικες και παιδιά (δες εδώ το συνολικό κείμενο της έκθεσης του 2012 από το Human Rights Watch για την Κίνα) όπως επίσης γνωρίζουν και το ότι η αγορά της είναι κλειστή, αυστηρά κρατική και αφιλόξενη σε ξένους επενδυτές. Οι καταδίκες περίσσιες (δες πχ εδώ). Όπως άλλωστε και οι εμπορικές σχέσεις και συμφωνίες. Έτσι η Ευρώπη και ο μέσος Ευρωπαίος είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους: τα οικονομικά πάνε καλύτερα και οι σχέσεις μακροημερεύουν με τον ασιατικό γίγαντα. Γιατί είναι κατακριτέα όλα αυτά; Μα γιατί αφήνουμε συνεχώς να μας διαφεύγει ότι όσο ανταγωνιστικά προϊόντα και πρώτες ύλες να μπορούμε να εισάγουμε, η βραβευμένη με Νόμπελ πλέον Ευρώπη είναι βασισμένη σε μερικές πάρα πολύ βασικές αρχές, όπως αυτές της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ασφάλειας. Με πιο απλά λόγια, όσο και να πάει ο παλιο-κασσίτερος, δεν μπορεί (δε θα'πρεπε να μπορεί) να έχει θέση υπέρτερη από αυτήν της αξίας του ανθρώπου, η οποία στη νέα δυτική  κουλτούρα και μετά (;) το ναζισμό βρίσκεται πάνω και πέρα από κάθε τι άλλο. 
(Αν έχουμε αναγνώστες που αμφιβάλλουν ως προς την ευθέως ανάλογη με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αύξηση των οικονομικών / εμπορικών σχέσεων με τον ασιατικό γίγαντα,  εδώ παρέχονται πλήρη στατιστικά στοιχεία για την οικονομική ευημερία που προσφέρει η καταπάτηση κάθε εργασιακού δικαιώματος).

·     Παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες, προωθείται ένα ακόμα νέο φορολογικό νομοσχέδιο από τη ΝΔ, το οποίο οδηγεί νομοτελειακά στη βεβαιότητα της φοροδιαφυγής/φοροαποφυγής (για λόγους επιβίωσης πλέον), αλλά και στη γενοκτονία της μέσης αστικής τάξης. Η ΝΔ, βέβαια έχει μάθει πλέον καλά τα κόλπα: εφαρμόζει τις δημαγωγικές τεχνικές του ΠΑΣΟΚ καλύτερα από τους πρώτους διδάξαντες (45% φορολογία/ αντιδράσεις/ «εντάξει, ας το μειώσουμε και λίγο, δεν έγινε και τίποτα»), κάτι που της δίνει δυνατότητα να μένει προσηλωμένη στο όραμα, να ξεχνά τους Ταμήλους και να ανεβάζει τρέντυ τουριστικά βιντεάκια και εμπνευσμένα σποτάκια στο youtube (απενεργοποιώντας φυσικά τους μηχανισμούς για σχόλια και αξιολογήσεις).

·    Πρωτοφανής συνεχίζει να είναι και η αστυνομική βία. Μετά την περσινή απαράδεκτη συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ. στο Σύνταγμα (ρίψη χημικών στο πρόσωπο διαδηλωτών, μέσα στο σταθμό του μετρό κλπ) συνεχίζουν να κατατίθενται όλο και πιο σοβαρές καταγγελίες. Ενδεικτική αναφορά στις καταγγελίες στον Guardian, για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, καθώς και οι εικόνες που δείχνουν διαδηλωτή να χρησιμοποιείται ως ανθρώπινη ασπίδα (αναθερμαίνοντας έτσι καθαρά θεωρητικές -μέχρι σήμερα- συζητήσεις κατάστασης ανάγκης στο πλαίσιο του ποινικού δικαίου) από τα ΜΑΤ είναι νομίζω, αρκετή. Ο κ. Δένδιας βγαίνει βέβαια να διαψεύσει όλα αυτά τα κακοήθη σχόλια από το βήμα της Βουλής ανακοινώνοντας μήνυση στον Guardian (αλήθεια, κατατέθηκε;), χωρίς φυσικά να έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη, ως έδει. Καλό είναι να μην ξεχνάμε την -πρόσκαιρη- απόλυση των δημοσιογράφων Κατσίμη και Αρβανίτη από την ΕΡΤ του κ. Λιάτσου, για τον απλούστατο λόγο ότι επεσήμαναν το αυτονόητο: ότι δηλαδή θα έπρεπε να έχει αποφανθεί πρώτα ο Ιατροδικαστής, μετά ο Δικαστής και μετά ο Υπουργός (!). 

·  Μιας και πιάσαμε στο τέλος την ελευθερία του λόγου χρήσιμη είναι και η αναφορά στη δίκη Βαξεβάνη για την περίφημη πλέον Λίστα Λαγκάρντ, αλλά και στη σύλληψη του νεαρού δημιουργού σατυρικής ιστοσελίδας του "Γέροντα Παστίτσιου", στην οποία έχουμε κάνει εκτενέστατη -από ποινικοδικονομική πλευρά- αναφορά.

·  Πρόσφατα δημοσιεύματα, μας πληροφορούν ότι το ΣτΕ εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία κρίνονται κάποιες διατάξεις του "νόμου Ραγκούση" (περί ιθαγένειας) ως αντισυνταγματικές (εδώ το blawg του συνηγόρου που φέρεται να πέτυχε αυτή την απόφαση). Η Ελληνική Ένωση για τα δικαιώματα του ανθρώπου, χαρακτήρισε - σωστά - τη διαρροή ως ένα απαράδεκτο θεσμικό εκτροχιασμό. Παρά ταύτα, δίνεται εντολή Σαμαρά και φέρεται σύμφωνα με δημοσιεύματα να εκδίδεται και σχετική εγκύκλιος για αναστολή της εφαρμογής του νόμου. 

·     Αφήνοντας στο τέλος το καλύτερο, είναι επιτακτικό  να αναφέρουμε πως ο καλπάζων φασισμός πιάνει κυριολεκτικά στον ύπνο το πολιτικό σύστημα (βλ. το άρθρο του Παναγιώτη Δημητρά, Εκπροσώπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι - κυρίως εδώ κι εδώ, όπου φαίνεται η ποιότητα της νιρβάνας των πεφωτισμένων πολιτικών μας), το οποίο, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του υπερασπιζόμενο στα λόγια μία δημοκρατία που μάλλον δεν γνωρίσαμε ποτέ, την ίδια στιγμή που τολμά να ζητά την αποκήρυξη πολιτικών κομμάτων, μη σκεπτόμενο όχι μόνο το έλασσον (το ότι δηλαδή δίνει το πάτημα για τέτοιες απαντήσεις), αλλά ούτε καν το μείζον, ότι δηλαδή την επαύριο μίας πιθανής -δυστυχώς- ανόδου του φασισμού στην εξουσία, θα έχει παραδώσει σε ασημένιο δίσκο όλη την απαραίτητη νομιμοποίηση για την ποινικοποίηση κάθε αντιφρονούντος.

Τα παραπάνω είναι αρκετά για να προδιαθέσουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη για το ότι πλέον η αρχή της νομιμότητας έχει αποτελέσει εδώ και καιρό μία ενοχλητική λεπτομέρεια. Μία λεπτομέρεια, στην οποία αν δε δώσουμε τη δέουσα σημασία, θα έχουμε πολύ λιγότερες ελπίδες για ένα καλύτερο 2013. 

υ.γ.: νομοτελειακά αναφύεται και η ανάγκη επανεξέτασης των επιλογών και των απόψεων ως προς την ανάγκη ίδρυσης ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου, κάτι όμως που εκφεύγει της θεματικής μας, και θα συζητηθεί σε επόμενη ανάρτηση.

Σπυρίδων Αδάμ – Δικηγόρος Αθηνών – ΜΔΕ Ποινικών Επιστημών

Δικηγορικό Γραφείο | Επικοινωνία|  Ημερολόγιο
Facebook | Twitter | LinkedIn | Google+ 

Κάθε νέα ανάρτηση στο email σας